WAT IS NIEUW AAN DE NIEUWE ISO 16890-FILTERNORM?

Schadelijke effecten voor de gezondheid gerelateerd aan de aanwezigheid van fijn stof in de buitenlucht

De concentratie fijnstof in de buitenlucht zou voor de periode van 2007 tot 2014 verantwoordelijk zijn voor gemiddeld 45.300 vroegtijdige sterfgevallen per jaar in Duitsland. Daarom is het efficiënt filteren van fijnstof in ventilatiesystemen een essentiële voor een gezond leven.

Check the current concentrations of air pollutants in Germany

Van de oude naar de nieuwe norm

De Standaardisatiecommissies hebben met de toename van fijnstofvervuiling rekening gehouden. De ISO 16890 norm “Algemene ventilatieluchtfilters” is o.b.v. de hoeveelheid fijnstof gecreëerd. De norm bevat uitgebreide en gedetailleerde testprocedures voor het bepalen van de belangrijkste drempelwaarden voor luchtfilters.

Wat zijn de verschillen tussen de oude en nieuwe testnormen ?

De ISO 16890-norm heeft als doel de voorwaarden van de WHO en milieuagentschappen op elkaar af te stemmen.

Hoewel de filterclassificatie volgens EN 779 gebaseerd was op een deeltjesgrootte van 0,4 µm, wordt het filterrendement nu gemeten a.d.h.v. drie verschillende deeltjesfracties: PM 10 (0,3 tot 10 µm), PM 2,5 (0,3 tot 2,5 µm) en PM 1 (0,3 tot 1 µm). De fundamenteel gewijzigde meetprocedure maakt het mogelijk om de beste filter voor een specifieke lokale deeltjesconcentratie in atmosferische lucht te gaan selecteren.

Bovendien worden filters niet langer getest met ASHRAE-stof om de efficiëntie en stromingsweerstand te meten. Een aerosol van DEHS (olie) werd geïnjecteerd met deeltjes van 0,4 µm. Dit gaf vervolgens een gemiddeld rendement dat werd gebruikt voor de classificatie. De PM1, PM 2,5 en PM 10-waarden worden bepaald door DEHS en KCL (zout) aerosolen. Dit geeft een meer realistische weergave van de deeltjesgrootteverdeling van de omgevingslucht en de impact die bereikt is na filtratie, wat voorheen niet mogelijk was.

Statische ladingen zijn aanwezig in synthetische vezels. Om te voorkomen dat het testresultaat beïnvloed wordt door de aanwezigheid van statische elektriciteit, is de ePM-waarde een gemiddelde waarde. Deze gemiddelde waarde is het resultaat van de respectievelijke test van een volledig ontladen filter met een IPA (Isopropanol).

Verschillen tussen EN 779:2012 en ISO 16890

Fig. 1: Overview of major changes of the EN 779:2012 and ISO 16890 test and classification procedure.

Om in een deeltjesfractie ingedeeld te worden, moet een filter in staat zijn om minstens 50% van de deeltjesgrootte van het groottebereik te scheiden. Het resultaat wordt steeds met naar beneden afgeronde waarden van 5% weergegeven. De volgende interpretatie wordt verkregen (zie figuur 2):

• Voor een filterniveau van 57,2% van de PM 10-deeltjes, behoort de filter tot de deeltjesfractie ISO PM10. De waarde van het filterniveau wordt afgerond op 55%, hierdoor krijgt de filter de naam ePM10 (55%).
• Voor een filterniveau van 65,2% van de PM 2,5-deeltjes, behoort de filter tot de deeltjesfractie ISO PM 2,5. De filter krijgt de naam ePM2,5 (65%)
  

De werkgroep van deskundigen, VDI-SWKI, beveelt volgende minimale efficiëntie-eisen aan volgens ISO 16890 (in vergelijking met de oude EN 779-norm):

Fig. 2: VDI 3803 Page 4 Comparison table EN 779 for minimum requirements ISO 16890

Conclusie:

• De nieuwe standaard vestigt opnieuw de aandacht op de schadelijke effecten van fijnstof op de gezondheid
  
• Meer realistische testen en classificatieprocedures
  
• Selectie van de filter voor een specifieke lokale deeltjesconcentratie

Kortom, een correcte selectie van filters biedt een aanzienlijke verbetering van de binnenluchtkwaliteit.

De impact van de nieuwe filterkwaliteit op de bedrijfstijd van de filter is nog afwachten. De energie-efficiëntie zal hierbij een belangrijke rol spelen. De evaluatie van de energieklasse van een filter zal niet alleen de gemiddelde drukval bevatten, maar ook het minimale filterniveau van de vereiste fijnstof-deeltjes. Er is een directe relatie tussen filterefficiëntie en energieverbruik: hoe efficiënter de filter, hoe meer energie deze verbruikt.

Eerst en vooral selecteren we het filtertype dat we wensen te gebruiken, daarna is de PM-classificatie een vereiste. De uiteindelijke selectie wordt bepaald door de locatie en de kwaliteit van de binnenlucht die de gebruiker wenst.